DDA/DDD

Osoby z syndromem DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) to osoby, które wychowały się w rodzinie, w której istniał problem alkoholowy. Natomiast DDD ( Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych) dorastały w rodzinach, gdzie stosowano różnego rodzaju przemoc, występowała poważna choroba jednego z członków rodziny, nie okazywano sobie uczuć, panował nadmierny dystans lub nadmierna bliskość, brakowało poczucia bezpieczeństwa.

Osoby te w życiu dorosłym często mają problemy z:
– rozumieniem i wyrażaniem swoich uczuć
– braniem nadmiernej odpowiedzialności za innych
– wikłaniem się w toksyczne relacje
– odprężeniem się i spontanicznym wyrażaniem siebie
– nieadekwatnym poczuciem winy
– nadmierną samokrytyką
– zaniżonej samooceny
– braku asertywności i umiejętności ochrony swoich granic
– lękiem przed bliskością
– lękiem przed odrzuceniem
– czarno-białym spostrzeganiem rzeczywistości
– somatyzacjami.

W związku z tymi trudnościami osobom z syndromem DDA/DDD trudno osiągnąć satysfakcję z życia i poczucie szczęścia. Czują się często zamknięte w przeszłości lub nadmiernie się od niej odcinają, starają się udawać, że nie ma to wpływu na ich życie.
Psychoterapia pozwala uporządkować przeżycia z dzieciństwa i sprawia, że osoba uwalnia się od wpływu trudnych doświadczeń na swoje obecne życie.